Met de Finale Races op het TT Circuit van het Nederlandse Assen viel het doek over het seizoen 2019 van de Ford Fiesta Sprint Cup Belgium. Bert Longin en FordStore Feyaerts pakten twee keer zilver in de eindstanden van het kampioenschap, dat in Assen door omstandigheden geen bevestiging bracht van hun sterk seizoen. Bovendien kreeg de laatste manche een ontknoping die op zijn zachtst uitgedrukt “turbulent” was en waar niemand op zat te wachten.
Regen… veel regen op vrijdag tijdens de extra vrije trainingen die zonder Bert Longin werden afgewerkt, maar wel met zoon Stienes en met Tom Feyaerts. Bert was immers nog onderweg uit Australische Outback, waar hij een dag eerder samen met de studenten van het Agoria Solar Team de wereldtitel pakte in de World Solar Challenge. Na een tussenstop in Singapore kwam hij overigens maar net op tijd in Assen aan om de kwalificatie af te werken, maar hij had wel droog weer meegebracht. “Logischerwijze was ik moe van de lange reis en de vermoeiende competitie die eraan voorafging”, bevestigt Bert Longin. “Toch klokte ik nog een goede chrono, maar helaas ging de versnellingsbak stuk en kon ik dus niet kampen voor de toptijd. De wedstrijden zelf verliepen niet van een leien dakje. Er werd hard geracet en het sportieve aspect werd links en rechts wel eens over het hoofd gezien met als triest hoogtepunt het einde van de slotmanche. Na een mooi seizoen in de Ford Fiesta Sprint Cup Belgium is het natuurlijk jammer dat ik de titel mis, maar we pakken wel twee zilveren medailles: bij de rijders en in het Ford Dealer Team Championship. Mijn dank gaat dan ook uit naar het volledige team, want zonder hen was dit alles niet mogelijk geweest.”
Tom Feyaerts werkte de meeting af met de Fiesta #04 van het team. “Op vrijdag was het vooral vertrouwen kweken tijdens de eerste vrije sessie in de regen. Dat lukte aardig en we vonden ook een goede regenafstelling. Dat geeft toch extra vertrouwen”, verklaart Tom Feyaerts. “De rijtijd tijdens de kwalificatie was kort door een incident bij aanvang van de sessie. Mijn chrono was behoorlijk zodat ik de eerste race niet helemaal achteraan moest starten. Maar ik startte uiteindelijk niet, want we bouwden de versnellingsbak van mijn wagen in op de wagen van Bert. Race 2 kon ik wel aan de slag, dankzij het team van EMG Motorsport dat ons een versnellingsbak ter beschikking stelde. Over die wedstrijd ben ik heel tevreden en ik kon zelfs een tijdje de snelle Philippe Huart achter mij houden. Ik had een leuke en sportieve strijd met Belle Rapange en Ronald Bezuur. Toen we na lang wachten eindelijk een uitslag hadden, bleek dat ik door de gebeurtenissen vóór mij – en de bestraffingen die daaraan vast hingen – als vierde was geklasseerd, op een zucht van het podium. Ik heb nog nooit gedroomd van een podiumplaats, maar deze keer was ze wel dichtbij… Dat we de titels bij de rijders en de teams nipt missen is eventjes een zure appel om door te bijten, maar ook een motivatie om in de toekomst net 1 plaatsje beter te doen”, besluit een gedreven Tom Feyaerts.
Het slotwoord is voor David Commers van XDnet: “Echte ´Finals´ waren het, dat is het minste wat we kunnen zeggen van het weekend in Assen. Hoe alles gelopen is in de laatste race wil niemand niet zien gebeuren… maar om nu dit seizoen op die 30 min “rumble” te quoteren is ook niet correct. We hadden als team een mega seizoen en veel fun. In de belangrijkste bijzaak van ons leven – motorsport – kunnen we slechts heel fier zijn om hier te staan als team dat nog maar 2 seizoenen meeloopt in de pitlane. Het is voor ons allemaal een passie…. en daar horen ook dit soort weekends bij.”